Ospa

Tak, istnieje skuteczna szczepionka przeciwko ospie wietrznej. Jest ona zalecana zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, którzy nie przebyli tej choroby. Szczepienie znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania oraz łagodzi przebieg choroby w przypadku zakażenia.

Ospa wietrzna może prowadzić do powikłań, zwłaszcza u niemowląt, dorosłych i osób z osłabionym układem odpornościowym. Powikłania obejmują wtórne zakażenia bakteryjne skóry, zapalenie płuc, zapalenie mózgu (encefalit), oraz u dorosłych - zespół Reye'a, szczególnie jeśli przyjmowane są leki zawierające aspirynę.

Leczenie ospy wietrznej ma na celu łagodzenie objawów. Stosuje się leki przeciwgorączkowe (ale nie aspirynę), antyhistaminowe leki przeciwświądowe oraz środki miejscowe, takie jak maści łagodzące świąd. W cięższych przypadkach lekarz może przepisać leki przeciwwirusowe, takie jak acyklowir.

Zazwyczaj osoba, która przechorowała ospę wietrzną, zyskuje trwałą odporność i nie zachoruje ponownie. Jednak wirus Varicella-Zoster może pozostać uśpiony w organizmie i reaktywować się po latach, powodując półpasiec, który jest bolesną wysypką.

Osoby chore na ospę wietrzną powinny pozostać w domu, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Należy unikać kontaktu z osobami, które nie miały ospy wietrznej lub nie są zaszczepione, zwłaszcza z noworodkami, kobietami w ciąży i osobami z osłabionym układem odpornościowym.

Tak, osoba zakażona wirusem Varicella-Zoster może być zaraźliwa na 1-2 dni przed pojawieniem się wysypki i pozostaje zaraźliwa, dopóki wszystkie pęcherzyki nie przekształcą się w strupy, co zazwyczaj trwa około 5-7 dni.

Kobiety w ciąży nie powinny przyjmować szczepionki przeciwko ospie wietrznej. Zaleca się zaszczepienie przed planowaną ciążą. Jeśli kobieta w ciąży nie jest odporna na ospę wietrzną i ma kontakt z osobą zakażoną, powinna jak najszybciej skonsultować się z lekarzem w celu oceny ryzyka i ewentualnego leczenia.