Nietrzymanie moczu, zwane również nietrzymaniem pęcherza, jest powszechnym problemem, szczególnie u osób starszych, ale może dotyczyć ludzi w różnym wieku i płci. Objawia się jako niekontrolowany wyciek moczu, który może mieć różne przyczyny i formy.
Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym,
urologiem lub ginekologiem, który pomoże Ci
zrozumieć Twoje objawy i dostosuje
odpowiedni plan leczenia
Wybierz dogodną dla siebie lokalizację
(stacjonarnie lub online) i zarezerwuj
wybrany termin
Podczas konsultacji online dotyczącej nietrzymania moczu lekarz przeprowadza wywiad mający na celu ocenę objawów pacjenta oraz ich wpływu na codzienne funkcjonowanie. Konsultacja online może również obejmować omówienie zaleceń dotyczących terapii farmakologicznej oraz zaplanowanie dalszych konsultacji w celu monitorowania postępów leczenia i dostosowywania terapii.
Wizyta w gabinecie z powodu nietrzymania moczu często jest nieunikniona. Wówczas lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad dotyczący objawów pacjenta, a następnie dokładnie bada pacjenta, oceniając mięśnie dna miednicy oraz inne struktury anatomiczne związane z kontrolą pęcherza, i może zlecić badania diagnostyczne urodynamiczne badanie pęcherza.
Nietrzymanie moczu to niezdolność do kontrolowania oddawania moczu, prowadząca do mimowolnych wycieków. Objawy mogą obejmować nagłą, niekontrolowaną potrzebę oddania moczu, wycieki podczas kaszlu, śmiechu lub wysiłku fizycznego oraz częste oddawanie moczu.
Przyczyny mogą obejmować osłabienie mięśni dna miednicy, problemy z pęcherzem, infekcje dróg moczowych, zmiany hormonalne, uszkodzenia nerwów oraz niektóre choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca.
Istnieją trzy główne rodzaje nietrzymania moczu: wysiłkowe, naglące i mieszane. Wysiłkowe występuje przy wysiłku fizycznym, naglące charakteryzuje się nagłą potrzebą oddania moczu, a mieszane łączy cechy obu.
Nietrzymanie moczu dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn, choć jest częstsze u kobiet z powodu ciąży, porodu i menopauzy. U mężczyzn może być związane z problemami prostaty.
Diagnostyka obejmuje wywiad medyczny, badanie fizykalne, testy moczu, badania urodynamiczne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia, aby ocenić funkcję pęcherza i cewki moczowej.
Leczenie może obejmować ćwiczenia mięśni dna miednicy (Kegla), leki, techniki behawioralne, takie jak trening pęcherza, oraz interwencje chirurgiczne w bardziej zaawansowanych przypadkach.
Leki mogą obejmować antycholinergiczne, które zmniejszają nadreaktywność pęcherza, beta-3 agonisty, które rozluźniają mięśnie pęcherza, oraz estrogeny dla kobiet po menopauzie.
Nieleczone nietrzymanie moczu może prowadzić do problemów skórnych, infekcji dróg moczowych, obniżonej jakości życia, stresu i problemów emocjonalnych.