Falcimar

Falcimar to lek z grupy leków przeciwmalarycznych, który zawiera dwie substancje czynne - atowakwon i proguanilu chlorowodorek. Jest on stosowany w zapobieganiu i leczeniu malarii u dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg lub 11 kg. Malarię przenosi zarażony komar, który wprowadza do krwiobiegu pasożyta malarii (Plasmodium falciparum). Falcimar działa na ten pasożyt, zabijając go i zapobiegając rozwojowi choroby. Jednak, aby uniknąć zakażenia malarią, należy podjąć dodatkowe środki ostrożności. Należy stosować środki odstraszające owady na odsłoniętych obszarach skóry, ubierać się w jasną odzież, która pokrywa większość ciała, spać w zamkniętym pomieszczeniu lub pod moskitierą nasączoną środkiem owadobójczym oraz zamykać okna i drzwi o zachodzie słońca. Rozważenie stosowania insektycydów (mat, aerozoli, wtyczek przeciw komarom) również może pomóc w ochronie przed zakażeniem. W przypadku dalszych wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Należy pamiętać, że malarię można złapać nawet po zastosowaniu niezbędnych środków ostrożności, a objawy choroby mogą pojawić się dopiero po pewnym czasie.

Falcimar jest produktem leczniczym złożonym zawierającym określone dawki atowakwonu i proguanilu chlorowodorku, który działa schizontobójczo na znajdujące się we krwi oraz wątrobie schizonty Plasmodium falciparum - pierwotniaka wywołującego malarię.

Falcimar jest stosowany w:

• profilaktyce malarii spowodowanej przez pierwotniaka Plasmodium falciparum u osób dorosłych i dzieci o masie ciała ponad 40 kg.
• leczeniu ostrej, niepowikłanej malarii spowodowanej przez pierwotniaka Plasmodium falciparum u osób dorosłych i dzieci o masie ciała 11 kg lub większej.

Ze względu na to, że Falcimar jest skuteczny w zarażeniach spowodowanych przez wrażliwe i oporne na inne leki szczepy P. falciparum, szczególnie zaleca się go w profilaktyce i leczeniu malarii spowodowanej przez szczepy P. falciparum oporne na inne leki przeciwmalaryczne.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne i lokalne informacje dotyczące częstości występowania oporności na leki przeciwmalaryczne. Oficjalne wytyczne zawierają zazwyczaj wskazówki przygotowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) i organy opieki zdrowotnej.