Gluscan

Lek GLUSCAN został stworzony wyłącznie w celach diagnostycznych. Jego składnik aktywny, fludeoksyglukoza (18F), pozwala na radiologiczne zobrazowanie różnych części ciała. Po podaniu niewielkiej ilości leku, specjalny aparat wykonuje zdjęcia, które pozwalają na określenie umiejscowienia i stopnia zaawansowania choroby. GLUSCAN jest niezwykle przydatny w procesie diagnostycznym i pozwala na szybkie i skuteczne postawienie diagnozy.

Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do diagnostyki.

Stosowanie fludeoksyglukozy (¹⁸F) jest wskazane w badaniach z wykorzystaniem metody pozytonowej tomografii emisyjnej (ang. positron emission tomography - PET) u dorosłych i dzieci.

Onkologia:
Do stosowania podczas badań obrazowych pacjentów poddawanych procedurom diagnostycznym w zakresie onkologii, kiedy diagnostycznym punktem uchwytu jest zwiększony wychwyt glukozy w określonych narządach lub tkankach. Odpowiednio udokumentowane są następujące wskazania:

Diagnozowanie:

• Diagnostyka różnicowa pojedynczych zmian ogniskowych zlokalizwoanych w płucach;
• Wykrywanie nowotworów nieznanego pochodzenia, związanych ze zmianami węzłów chłonnych szyi (adenopatia szyjna), przerzutami do wątroby lub kości;
• Charakterystyka masy w obrębie trzustki.

Ustalanie stopnia zaawansowania:

• Nowotwory głowy i szyi, w tym wspomagająco w określeniu miejsca biopsji celowanej;
• Pierwotny rak płuca;
• Miejscowo zaawansowany rak piersi;
• Rak przełyku;
• Rak trzustki;
• Rak jelita grubego, zwłaszcza przy ponownym ustalaniu stopnia zaawansowania nawrotów;
• Chłoniak złośliwy;
• Czerniak złośliwy, skala Breslowa >1,5 mm lub przerzuty do węzłów chłonnych w momencie postawienia rozpoznania.

Monitorowanie odpowiedzi na leczenie w następujących przypadkach:

• Chłoniak złośliwy;
• Nowotwory głowy i szyi.

Wykrywanie zmian w przypadku uzasadnionego podejrzenia wznowy choroby nowotworowej takiej jak:

• Glejak o wysokim stopniu złośliwości (III lub IV);
• Nowotwory głowy i szyi;
• Rak tarczycy (nie rdzeniasty): pacjenci o podwyższonym poziomie tyreoglobuliny w surowicy i ujemnym wyniku scyntygrafii całego ciała z użyciem radioaktywnego jodu;
• Pierwotny rak płuca;
• Rak sutka;
• Rak trzustki;
• Rak jelita grubego;
• Rak jajnika;
• Chłoniak złośliwy;
• Czerniak złośliwy.

Kardiologia
We wskazaniach kardiologicznych diagnostycznym punktem uchwytu jest żywa tkanka mięśnia sercowego, która zużywa glukozę, ale cechuje się obniżoną perfuzją. Perfuzję należy ocenić wcześniej za pomocą odpowiednich technik obrazowania umożliwiających określenie przepływu krwi.

• Ocena żywotności mięśnia sercowego u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności lewej komory, którzy są kandydatami do rewaskularyzacji, gdy tradycyjnie stosowane techniki obrazowania nie dają jednoznacznych wyników.

Neurologia
We wskazaniach neurologicznych diagnostycznym punktem uchwytu jest uwidocznienie oraz ustalenie umiejscowienia obszarów o międzynapadowym hipometabolizmie glukozy. 

• Lokalizacja ognisk epileptogennych w przedzabiegowej ocenie pacjentów z padaczką skroniową częściową.

Zakażenia i choroby zapalne
W chorobach zakaźnych i zapalnych diagnostycznym punktem uchwytu są tkanki lub narządy o nieprawidłowej zawartości aktywowanych leukocytów. 
W chorobach zakaźnych i zapalnych wystarczająco udokumentowano następujące wskazania:

Lokalizacja nieprawidłowych ognisk wskazujących na ich etiologię w przypadku gorączki o nieznanym pochodzeniu.

Rozpoznanie zakażenia w przypadku:

• Podejrzenia przewlekłego zakażenia kości i (lub) struktur przyległych: zapalenie kości i szpiku, zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie krążka międzykręgowego lub zapalenie kości w przypadku obecności implantów metalowych;
• Pacjenci z cukrzycą z podejrzeniem neuroartropatii Charcot’a stopy, zapaleniem kości i szpiku i (lub) zapaleniem tkanek miękkich;
• Bolesna proteza biodrowa;
• Proteza naczyniowa; 
• Gorączka u pacjenta z AIDS;
• Lokalizowanie ognisk przerzutowych w przypadku bakteriemii lub zapalenia wsierdzia.

Wykrywanie przedłużonego procesu zapalnego w przypadku:

• Sarkoidozy;
• Nieswoistych chorób jelit;
• Zapalenia naczyń obejmującego wielkie pnie tętnicze.

Monitorowanie terapii:

• Nieoperacyjnej bąblowicy pęcherzykowej, w poszukiwaniu aktywnych lokalizacji pasożyta podczas leczenia zachowawczego i po przerwaniu leczenia.