Cinacalcet Aristo

Lek Cinacalcet Aristo działa poprzez kontrolowanie stężeń hormonu przytarczyc (PTH), wapnia i fosforu w organizmie. Jest stosowany w przypadku chorób wywołanych zaburzeniami gruczołów przytarczycznych, czyli przytarczyc. Przytarczyce to cztery małe gruczoły znajdujące się w pobliżu tarczycy w obrębie szyi, które wytwarzają hormon zwany parathormonem (PTH). Lek ten jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów i stosowany jest w celu leczenia wtórnej nadczynności przytarczyc u osób z ciężką chorobą nerek, którzy wymagają dializ oczyszczających krew z produktów przemiany materii. Ponadto, Cinacalcet Aristo jest stosowany w celu zmniejszenia podwyższonego stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemia) u dorosłych z rakiem przytarczyc lub pierwotną nadczynnością przytarczyc, u których nie jest możliwe wykonanie operacji usunięcia przytarczyc. W przypadku pierwotnej i wtórnej nadczynności przytarczyc, gruczoły przytarczyczne wytwarzają nadmierną ilość PTH. "Pierwotna" oznacza, że nadczynność nie jest wywołana żadnymi innymi czynnikami, natomiast "wtórna" oznacza, że nadczynność jest spowodowana innymi czynnikami, takimi jak choroba nerek. W obu przypadkach może dojść do utraty wapnia w kościach, co może prowadzić do bólu kostnego i złamań kości, zaburzeń w naczyniach krwionośnych i sercowych, wystąpienia kamicy nerkowej, zaburzeń psychicznych i śpiączki.

Wtórna nadczynność przytarczyc u dorosłych
Leczenie wtórnej nadczynności przytarczyc (ang. hyperparathyroidism - HPT) u pacjentów dorosłych ze schyłkową chorobą nerek (ang. end-stage renal disease - ESRD) leczonych długotrwale dializą. Produkt Cinacalcet Aristo może być stosowany jako element terapii, z zastosowaniem preparatów wiążących fosforany i (lub) witaminy D, o ile jest to konieczne.

Rak przytarczyc i pierwotna nadczynność przytarczyc u dorosłych
Zmniejszanie hiperkalcemii u pacjentów dorosłych:

• z rakiem przytarczyc
• z pierwotną nadczynnością przytarczyc, u których ze względu na stężenie wapnia w surowicy krwi (według odpowiednich wytycznych dotyczących leczenia) wskazana byłaby paratyreoidektomia (operacja usunięcia przytarczyc), ale u których wykonanie takiego zabiegu jest klinicznie niewłaściwe lub jest przeciwwskazane.