Choroba wieńcowa

Diagnoza choroby wieńcowej opiera się na wywiadzie medycznym, badaniu fizykalnym, badaniach laboratoryjnych (np. poziom cholesterolu), testach obrazowych (np. elektrokardiografia, echokardiografia) oraz testach wysiłkowych.

Leczenie choroby wieńcowej obejmuje zmiany stylu życia (dieta niskotłuszczowa, aktywność fizyczna), leki (np. leki przeciwpłytkowe, leki obniżające ciśnienie krwi, statyny), procedury inwazyjne (np. angioplastyka, wszczepienie stentu) oraz rehabilitację kardiologiczną.

Choroba wieńcowa jest przewlekłą chorobą, ale odpowiednie postępowanie lecznicze i zmiany stylu życia mogą pomóc w kontrolowaniu objawów i zmniejszeniu ryzyka powikłań, takich jak zawał serca.

Zgodnie z postępem w leczeniu i wczesnym wykrywaniem, perspektywy dla osób z chorobą wieńcową są coraz lepsze, z możliwością poprawy jakości życia i dłuższego przeżycia.

Powikłania choroby wieńcowej mogą obejmować zawał serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, a także potrzebę interwencji chirurgicznych, takich jak pomostowanie aortalno-wieńcowe.

Sposoby radzenia sobie z chorobą wieńcową obejmują przestrzeganie zaleceń lekarskich, regularne monitorowanie zdrowia, zmiany w stylu życia (dieta, aktywność fizyczna) oraz wsparcie psychologiczne.

Profilaktyka choroby wieńcowej obejmuje zdrowy styl życia, regularną aktywność fizyczną, kontrolę poziomu cholesterolu i ciśnienia krwi oraz unikanie czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu.