Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi, luźnymi lub wodnistymi stolcami, który może być spowodowany przez infekcje wirusowe, bakteryjne, pasożytnicze, a także alergie pokarmowe, nietolerancje, leki lub inne schorzenia. W cięższych przypadkach lub gdy objawy utrzymują się dłużej, zalecana jest konsultacja lekarska.
Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym
lub gastrologiem, który pomoże
Ci zrozumieć Twoje objawy i dostosuje
odpowiedni plan leczenia
Wybierz dogodną dla siebie lokalizację
(stacjonarnie lub online) i zarezerwuj
wybrany termin
Podczas konsultacji online pacjent może opisać swoje objawy, takie jak częstotliwość i konsystencja stolca, obecność krwi lub śluzu, towarzyszące objawy. Lekarz może ocenić objawy na podstawie opisu pacjenta i zasugerować wstępną diagnozę oraz leczenie. Ważne jest omówienie planu monitorowania objawów, kiedy konieczna jest kolejna konsultacja lub wizyta w gabinecie, zwłaszcza w przypadku pogorszenia stanu zdrowia.
Podczas umówionej wizyty w gabinecie w przypadku biegunki lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad dotyczący objawów oraz zapyta o czas trwania biegunki. Zostanie przeprowadzone badanie fizykalne, w tym palpacja brzucha, aby ocenić stan i wykluczyć poważniejsze przyczyny biegunki. W razie potrzeby lekarz może zlecić badania dodatkowe, a podstawie diagnozy lekarz zaleci odpowiednie leczenie.
Główne przyczyny biegunki to infekcje wirusowe (np. rotawirus, norowirus), bakteryjne (np. Salmonella, Escherichia coli), zatrucia pokarmowe, działanie leków, alergie pokarmowe, choroby zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna), nadmierne spożycie alkoholu oraz stres.
Diagnoza przyczyn biegunki zwykle obejmuje analizę objawów, wywiad medyczny oraz w niektórych przypadkach badania laboratoryjne stolca celem identyfikacji patogenów (np. bakterie, wirusy). Czasami konieczne może Być również badanie obrazowe lub endoskopowe jelit.
Najbardziej narażone na biegunkę są dzieci, osoby starsze, podróżujący do krajów o niższych standardach sanitarnych, a także osoby z osłabionym układem odpornościowym, na przykład z powodu chorób przewlekłych.
Leczenie biegunki zależy od jej przyczyny. W przypadku wirusowych infekcji zazwyczaj zaleca się nawadnianie i leki przeciwbólowe. W przypadku bakteryjnych infekcji mogą być stosowane antybiotyki. Ważne jest również unikanie nieodpowiednich pokarmów oraz utrzymanie odpowiedniej higieny.
Objawy biegunki mogą obejmować częste oddawanie luźnych stolców, uczucie niekontrolowanego parcia na wypróżnienie, ból brzucha, nudności, wymioty, gorączkę i utratę apetytu.
Nieleczona biegunka może prowadzić do odwodnienia, szczególnie u małych dzieci i osób starszych. W przypadku infekcji bakteryjnych lub wirusowych nieleczenie może prowadzić do poważniejszych powikłań zdrowotnych, takich jak zapalenie jelit, sepsa lub odwodnienie wymagające hospitalizacji.
Ostra biegunka trwa zazwyczaj kilka dni i jest spowodowana infekcją wirusową, bakteryjną lub zatruciem pokarmowym. Przewlekła biegunka trwa dłużej niż dwa tygodnie i może być związana z przewlekłymi schorzeniami jelit, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub zespoł jelita drażliwego.
Najnowsze osiągnięcia w leczeniu biegunki obejmują rozwój nowych antybiotyków o szerszym spektrum działania oraz technik molekularnych do szybkiej identyfikacji patogenów w laboratoriach diagnostycznych. Ważnym krokiem jest również edukacja społeczna w zakresie higieny osobistej i bezpieczeństwa żywności.